شکست‌های ساختاری و مدل‌سازی رفتار تورم: مقایسه مدل‌های غیرخطی و مدل‌های با پارامتر زمان‌متغیر

شناخت پویایی‌های رفتار تورم می‌تواند به پیش‌بینی‌ دقیق‌تر رفتار آتی این متغیر کمک کند. یکی از وجوه مهم پویایی‌های رفتار تورم در اقتصاد ایران که کمتر مورد توجه قرار گرفته است، مسئله وجود یا عدم وجود شکست‌های ساختاری در سری زمانی تورم و یافتن مدل مناسب برای فرموله کردن شکست در سری زمانی این متغیر است. مقاله حاضر چنین هدفی را دنبال می‌کند.در این مقاله با استفاده از داده‌های فصلی مربوط به تورم شاخص قیمت مصرف‌کننده از سال 1369 تا 1390، نشان داده می‌شود که تورم ایران دچار شکست‌های ساختاری شده است و در نتیجه، مدل‌های خطی با پارامترهای ثابت نمی‌توانند رفتار تورم را به خوبی توضیح دهند. سپس نشان داده می‌شود که مدل‌های خطی با پارامترهای زمان‌متغیر می‌توانند اثرات شکست‌های ساختاری را لحاظ کنند و توضیح‌دهنده خوبی برای رفتار تورم ایران هستند؛ در حالی‌که مدل‌های غیرخطی از این جهت چندان موفق نیستند. همچنین بررسی عملکرد پیش‌بینی برون‌نمونه‌ای نشان می‌دهد که پیش‌بینی‌های مدل خطی با پارامترهای زمان‌متغیر در تمام افق‌های پیش‌بینی نسبت به مدل پایه خودرگرسیون اندکی دقیق‌تر است هر چند این عملکرد بهتر به لحاظ آماری معنادار نیست. این در حالی است که عملکرد پیش‌بینی مدل غیرخطی TAR نسبت به مدل پایه خودرگرسیون ضعیف‌تر است. بنابراین هر چند مدل‌سازی زمان متغیر نرخ تورم ایران می‌تواند به توضیح رفتار این متغیر کمک کند، اما این نوع مدل‌سازی، بهبود قابل‌توجهی در پیش‌بینی تورم ایجاد نخواهد کرد.